เขียนเพื่อระบาย... [Rare Item!] [Incompleted]

 หญิงสาวหนึ่งเดินทอดน่องไปตามหาดทรายขาวสะอาดไร้ผู้คน
ย่างก้าวไปเรื่อยๆโดยมิมีจุดหมาย

เสียงคลื่นซัดสาดสะท้อนเป็นจังหวะ เคล้าคลอคู่เสียงลมที่พัดอึงอล

เบื้องบนนั้นผืนฟ้าเป็นสีหม่น เมฆฝนเกาะกลุ่มอยู่ครึ้มๆ อีกมินานคงแปรเป็นหยาดนทีหลั่งรินลงมา

ท่ามกลางลักษณะดังพายุจะเข้า เธอยังคงเดินต่อไป
เรื่อยๆ เรื่อยๆ จนสะดุดตาเข้า ณ โขดหินหนึ่ง

มีชายหนุ่มนั่งอยู่บนนั้น สายตาทอดไปยาวไกลไร้จุดหมาย
นิ่งงันดุจปล่อยความคิดให้โบยบินไป  จิตใจมิได้อยู่กับตัวเอง

หญิงสาวรู้ได้ ชายนั้นคงมีเรื่องทุกข์ มิแตกต่างจากเธอ
..จึงปีนขึ้นไป นั่งบนหินนั้นเช่นเดียวกัน

นัยน์สองคู่ทอดไปในทิศทางเดียว
ฤทัยสองดวงอันมีเรื่องทุกข์เศร้า
สองคนผู้ปรารถนาคนเข้าใจ
ฉากหนึ่งในอารมณ์เศร้าของมนุษย์...

กาลเวลาไหลผ่านไปท่ามกลางความเงียบงัน
กระทั่งชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ด้วยทีท่าดุจจะถามซึ่งแผ่นฟ้า

"เป็นอะไรไปหรือ...?"

เสียงลมคำรามอย่างปั่นป่วน ดั่งจะตอบกลายๆว่าแม้กระทั่งตนก็มิรู้เช่นกัน

ความเงียบโรยตัวลงครอบคลุมอีกครา ก่อนหญิงสาวจะเอ่ยคำคล้ายคลึงกัน
สะท้อนกังวานไปทั่วแผ่นน้ำ
ดวงตาสองคู่หรุบลงดังจะหวนคำนึงถึงอดีตอีกครั้งหนึ่ง..

...
เสียงแห่งดนตรีก้องไปทั่วอากาศ ขับร้องซึ่งทำนองไร้สิ้นถ้อยคำ
บางคราโหยหวนกรีดบาดลงในใจ ระบายสิ่งใดที่เก็บกันไว้ออกมา..

ชายหนุ่มหันมองผู้ที่ลงนั่งข้างๆ ใจนั้นจะด้านชารึไม่ก็รับรู้ได้ ความทุกข์สะท้อนเด่นชัดในแววตา

[Plot] Reversed World - โลกที่หมุนกลับ

แนว: รัก [น่าจะเขียนง่ายและสื่อความรู้สึกของเรื่องได้ดีที่สุด]
ความยาว: เรื่องยาว [น่าจะเหมาะกว่าเรื่องสั้น]


 เหอๆ พลอตเรื่องรักแบบเพียวๆ เรื่องแรกในชีวิต  ก่อนหน้านี้อย่างน้อยๆก็ต้องปนไซไฟหรือแฟนตาซี

ที่มาของเรื่องก็ไม่มีอะไรมาก มันผุดขึ้นมาตอนกำลังนั่้งกินก๋วยจั๊บ กินไปก็คิดไปว่า ถ้าหยุดเขียนนิยายเพื่อรอให้อะไรๆมันลงตัวก่อน จะต้องจำให้ดีว่าเราเป็นนักเขียนนะ ห้ามทิ้งงานเขียนเด็ดขาด ถ้าไม่ทำงี้เดี๋ยวมันจะเตลิดไปไกล ความคิดเรื่องเขียนนิยายหายหมด

ทีนี้ ความคิดที่ว่า 'ถ้าเกิดจู่ๆความเป็นคนๆหนึ่งหายไปหมดจะเป็นยังไง?' ก็ผุดขึ้นมา
คิดไปคิดมาก็ต่อเป็นพลอตเรื่องได้ว่า คนคู่หนึ่งรักกันอยู่ แล้วจู่ๆฝ่ายนึงก็ประสบอุบัติเหตุ ความทรงจำ บุคลิกลักษณะเดิม ทุกอย่างหายไปหมด ยกเว้นแต่จำตัวเองได้ จำคนที่รู้จักได้
อีกคนที่เหลือจะทำยังไง ในเมื่อเหมือนกับคนๆเดิมที่รักตายไปแล้ว เหลือแต่ใครสักคนที่ไม่คุ้นเคยอยู่ในตัวของคนรักเดิม

[Plot] โลกที่ไร้จิตใจ...

 สืบเนื่องจากความคิดที่เขียนไว้ในบลอคหลัก [link]
ทำให้เกิดความคิดขึ้นมาว่า น่าจะลองเขียนดูเหมือนกัน


โลกในอนาคต มีเทคโนโลยีเจริญรุ่งเรือง แต่คนไม่มีจิตใจ

โลกที่แก่งแย่งชิงดี ชีวิตเป็นการต่อสู้ สังคมเหมือนสงคราม

โลกที่มนุษย์ มีชีวิตอยู่แต่เพียงเป็นเครื่องจักรสงคราม ดิ้นรนเพื่อผลประโยชน์ตนเองเท่านั้น


แนวเรื่อง: Sci-Fi
ความยาว: เรื่องสั้น  (ถ้าเรื่องยาว สงสัยจะไม่มีอะไรเขียน)