ชลนัยน์หนึ่งหลั่งรินลง.. เราร่ำไห้แด่ผู้เป็นที่รักยิ่งนัก...
หัตถ์แห่งเรานั่นเอง.. คือผู้ขีดชะตากรรม คือผู้ลิขิตซึ่งทุกข์ เศร้าหม่นเจ็บปวดทั้งปวง...
หัตถ์แห่งเรานั่นเอง.. คือผู้อาจเปลี่ยนแปรทุกสิ่งสรร อาจบันดาลทุกสิ่งอัน อาจผันชีวิต...
สรรค์สร้างแล้วทอดทิ้ง.. ยัดเยียดซึ่งชีวิตอันโศกศัลย์ให้...
แต่ในค่ำคืนหนึ่ง ..กลับร่ำไห้ให้...
..กลับเอ่ยร่ำพร่ำบอก เรารักท่าน... ราชอมิเนต์...
ท่านเอย... จักมีฤๅไม่.. วันใดอาจอภัยให้เรา...
ชีวินอันไร้ผู้รักยิ่ง..
ชีวินอันแม้เพื่อนก็แทบมิมี...
ชีวินอันหัตถ์เรากลั่นแกล้งอย่างโหดร้ายนัก...
ชีวินอันมิมี.. ผู้ใดอาจขับขานบนเพลงนี้มอบให้ได้...
Ayumi Hamasaki - Moments
เราสงสารท่านเหลือเกิน.. ผู้เป็นทุกข์ด้วยหัตถ์แห่งเรา....
เราผิดต่อท่าน.... ราชอมิเนต์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น